O ile w Polsce zawód tłumacza przysięgłego obwarowany jest wieloma aktami prawnymi i, jako zawód zaufania publicznego, znajduje się pod ciągłym nadzorem w zakresie prawidłowości jego wykonywania, nie wszędzie sytuacja przedstawia się podobnie. W kilku krajach, w tym we Włoszech, nadal nie istnieją sprecyzowane wymagania, jakie musi spełniać kandydat na tłumacza. Zazwyczaj (jeśli chodzi o tłumaczenia zwykłe) wystarczy deklaracja osoby tłumaczącej, iż zna zarówno język włoski, jak i drugi potrzebny do tłumaczenia w zakresie wystarczającym dla poprawnego wykonywania tej czynności – czyli najlepiej biegłym. Ponadto, tłumacze (niekoniecznie przysięgli) występujący przed sądem muszą złożyć przyrzeczenie, że wykonane przez nich przełożenie jest zgodne z oryginałem.
Osoby aspirujące do miana tłumacza biegłego mają możliwość dokonania tego poprzez wpis na listę takich tłumaczy. Takie listy są prowadzone przez sądy cywilne, karne oraz Izby Handlowe. Aby się na niej znaleźć, należy złożyć wniosek do właściwego dla danego rejonu sądu wraz z dokumentami poświadczającymi wykształcenie i doświadczenie. Co więcej, takie same zasady dotyczą obywateli państw należących do UE, jeśli chcą oni zostać biegłymi tłumaczami we Włoszech. Chętni pochodzący z innych krajów zazwyczaj muszą złożyć dodatkowo inne dokumenty, np. akt urodzenia, zaświadczenie o niekaralności czy meldunku.
Jeśli chodzi o tłumaczy przysięgłych we Włoszech, decyzja o przyznaniu komuś takiego tytułu należy do odpowiedniej komisji. W przypadku akceptacji ze strony takiego komitetu, wpłaca się odpowiednią kwotę i wówczas zyskuje się tytuł i szerszy zakres praw (ale również obowiązków). Włochy, w odróżnieniu od chociażby Polski, nie posiadają bazy danych wszystkich włoskich tłumaczy przysięgłych pracujących na jego terenie.
Komisja Europejska stworzyła stronę, dzięki której można w łatwy sposób znaleźć informacje potrzebne do wykonania tłumaczenia w większości krajów Unii Europejskiej. Można je znaleźć na poniższej stronie, klikając na jedną z flag umieszczonych po prawej stronie – każda z nich odpowiada jednemu krajowi i zawiera informacje o tłumaczeniach w danym państwie.